آیه اعتصام یا آیه وحدت نامی برای آیه ۱۰۳ سوره آلعمران است. خداوند در این آیه به مسلمانان دستور داده است که به ریسمان الهی چنگ زده و وحدت داشته باشند. خداوند در این آیه که بر اختلاف قبیله اوس و خزرج در مدینه پس از کینه و جنگ و خون ریزی صد ساله و اسلام آوردن و اتحادشان اشاره دارد، به عدم تفرقه و وحدت حول محوری قوی به نام حبلالله برای استحکام وحدت توصیه فرموده و وحدت را نعمتی معرفی میکند که آنها از یاد بردهاند و غافل از دشمنیهایی شدند که بر اثر اسلام از بین رفته و اکنون همچون برادر شدهاند. میفرماید با مهر و محبتی که خداوند در قلوب شما ایجاد کرد و همچون برادر هستید و از پرتگاه آتش دور شدید. از این بیان چنین فهم میشود که نقطه مقابل وحدت، آتش و پرتگاهی است که در صورت عدم قدردانی از این نعمت نصیب مسلمانان میشود.
حبلالله در احادیث به معانی مختلف نقل شده اما معنای وسیع همه به عنوان وسیله ارتباط با خدا یکسان است. قرآن، پیامبر(ص) یا اهل بیت(ع) همه زمینۀ ایجاد وحدت و ارتباط با خدا را دارند که مسلمانان بدان چنگ زده و در مقابل دشمنان با قدرت و قوت منسجم به فتح و پیروزی دست پیدا کنند.
وحدت رحمت و برکت الهی در پی دارد و سبب همبستگی مسلمانان و افزایش نقاط قوت و پوشش ضعف و کاستیها میشود. همگرایی و هم دردی محبت و انس بین آنان را افزون کرده و از تفرقه و دوری که ابزار شیطان و مورد نفرت خدا و رسولش است، حفظ میکند.
نظر شما